Η μηροκήλη αντιμετωπίζεται μόνο χειρουργικά, ανοικτά ή λαπαροσκοπικά.

Κατά τη διάρκεια της επέμβασης γίνεται ανάταξη του περιεχομένου της κήλης, κλείνει με τη χρήση πλέγματος το χάσμα που δημιουργήθηκε και ισχυροποιούνται τα κοιλιακά τοιχώματα για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο υποτροπής.

Η τοποθέτηση πλέγματος στην αποκατάσταση της μηροκήλης είναι η πλέον αποδεκτή μέθοδος, καθώς το πλέγμα είναι ένα ενισχυτικό υλικό από συνθετικό υλικό που είναι πολύ καλά ανεκτό από τον οργανισμό και ελαχιστοποιεί την πιθανότητα επανεμφάνισης της κήλης.

Η τοποθέτηση του πλέγματος μπορεί να γίνει ανοικτά ή λαπαροσκοπικά. Πλέον ενδεδειγμένη μέθοδος είναι η λαπαροσκοπική, καθώς υπερτερεί σε πολλά σημεία σε σχέση με μια ανοικτή επέμβαση. Κατά τη λαπαροσκόπηση, γίνονται τρεις μικροτομές στην κοιλιακή χώρα και εισάγεται το λαπαροσκόπιο, μια ειδική κάμερα που απεικονίζει λεπτομερώς την κήλη. Η αποκατάσταση και η τοποθέτηση του πλέγματος γίνεται με ενδοσκοπικά εργαλεία.

Τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκόπησης είναι πολλά, καθώς μειώνεται η πιθανότητα επιπλοκών, μετεγχειρητικών λοιμώξεων και ο ασθενής έχει ταχύτατη και ομαλή μετεγχειρητική πορεία. Επιπλέον, δεν δημιουργείται καμία ουλή, καθώς οι τομές είναι πολύ μικρές.

Η προσέγγιση του κάθε ασθενούς πρέπει να είναι πάντα εξατομικευμένη και να ληφθούν υπόψιν πολλοί παράγοντες πριν προβεί ο γιατρός στην λήψη συγκεκριμένων αποφάσεων. Ανάλογα με το προφίλ του ασθενούς, το ιστορικό της υγείας του, αλλά και τα χαρακτηριστικά της κήλης ανά περίπτωση, ο εξειδικευμένος χειρουργός θα κρίνει ποια χειρουργική μέθοδος είναι η πλέον κατάλληλη για εσάς.