Εκκολπώματα παχέος εντέρου
Εκκολπώματα παχέος εντέρου
01.
Τι είναι τα εκκολπώματα του παχέος εντέρου;
Τα εκκολπώματα του παχέος εντέρου είναι μικρές προσεκβολές του βλεννογόνου του εντέρου προς τα έξω, σαν μικρά «σακουλάκια» στην εξωτερική του επιφάνεια. Συνήθως είναι πολλαπλά και εμφανίζονται σε ποσοστό 95% στο σιγμοειδές κόλον και λιγότερο στα άλλα τμήματα του παχέος εντέρου. Αυτά είναι αρκετά στους πληθυσμούς του δυτικού κόσμου λόγω της σύγχρονης διατροφής που είναι φτωχή σε φυτικές ίνες και τους γρήγορους ρυθμούς της ζωής, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι άνθρωποι να είναι αφυδατωμένοι.
Όλα αυτά οδηγούν σε πιο συμπαγή και «σκληρά» κόπρανα με αύξηση της πίεσης στο εσωτερικό του εντέρου και τον σχηματισμό εκκολπωμάτων. Η εκκολπωματική νόσος του παχέος εντέρου είναι πιο συχνή στις γυναίκες (3/1) σε σχέση με τους άνδρες. Εμφανίζεται σε ποσοστό περίπου 10% στην 4η δεκαετία της ζωής και μπορεί να φτάσει μέχρι και 80% στην όγδοη δεκαετία της ζωής.
Συμπτώματα
Η εκκολπωματική νόσος δεν προκαλεί ιδιαίτερη συμπτωματολογία. Συνήθως ένα ήπιο άλγος στο υπογάστριο και την αριστερή πλευρά της κοιλιακής χώρας, διάταση της κοιλίας και διαταραχές των κενώσεων (δυσκοιλιότητα ή διάρροια).
Η διάγνωση γίνεται με την κολονοσκόπηση, την αξονική τομογραφία κοιλίας και την αξονική κολονογραφία.
Επιπλοκές: Το κλινικό πρόβλημα που δημιουργείται είναι η φλεγμονή των εκκολπωμάτων, που μπορεί να είναι από μια ήπια κλινική κατάσταση -η οποία αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά από του στόματος είτε με ενδοφλέβια αντιβίωση και νοσηλεία- μέχρι επείγουσα χειρουργική επέμβαση στις περιπτώσεις που γίνει διάτρηση του παχέος εντέρου.
Έτσι οι κυριότερες επιπλοκές είναι (με σειρά βαρύτητας) η εκκολπωματίτιδα (η φλεγμονή τους δηλαδή), το απόστημα και η περιτονίτιδα. Αναλόγως την κλινική εικόνα και εξειδικευμένα κριτήρια ακολουθείται η αντίστοιχη θεραπευτική αντιμετώπιση. Μπορεί επίσης να παρουσιαστεί αιμορραγία από το έντερο και στένωση μετά από επανειλημμένες φλεγμονές.
02.
Χειρουργική αντιμετώπιση
Στην οξεία φάση της νόσου χορηγείται φαρμακευτική αγωγή. Η χειρουργική θεραπεία είναι αποτελεσματική όπου έχει συμβεί επιπλοκή. Στην περίπτωση του αποστήματος και της περιτονίτιδας η χειρουργική θεραπεία έχει ως στόχο την αναχαίτιση της φλεγμονής και τη διατήρηση της ζωής έτσι ώστε να μην επέλθει σηπτικό σοκ. Η εκάστοτε χειρουργική θεραπεία μπορεί να γίνει είτε ανοιχτά είτε λαπαροσκοπικά.
Όταν η χειρουργική επέμβαση γίνεται προγραμματισμένα μετά από φλεγμονές τότε αφαιρείται το πάσχον τμήμα, συνήθως το σιγμοειδές κόλον, ανοιχτά είτε λαπαροσκοπικά ή και ρομποτικά.
Η χειρουργική θεραπεία της εκκολπωματικής νόσου είναι ξεχωριστή για κάθε ασθενή και διαμορφώνεται ανάλογα με το ιστορικό του και την κλινική του κατάσταση.
03.
Περισσότερα στοιχεία
Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τη θεραπευτική χειρουργική προσέγγιση και τις συγκεκριμένες τεχνικές αποκατάστασης των εκκολπωμάτων παχέος εντέρου, πατήστε εδώ.